eskortować

eskortować {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk Ia, eskortowaćtuję, eskortowaćtuje, eskortowaćany {{/stl_8}}{{stl_7}}'towarzyszyć komuś lub czemuś w drodze do miejsca przeznaczenia w celu ochrony przed ewentualnym zagrożeniem ze strony osoby eskortowanej lub osób trzecich (np. ucieczką, kradzieżą, napadem, zamachem); prowadzić pod strażą, konwojować;{{/stl_7}}{{stl_7}} asystować, ochraniać, ubezpieczać': {{/stl_7}}{{stl_10}}Eskortować więźnia. Eskortować przesyłkę. Samochód przewożący prezydenta był eskortowany przez policjantów na motocyklach. <fr.> {{/stl_10}}